Komunikat w sprawie decyzji Komisji Europejskiej z dnia 11 grudnia 2009 r. dotyczącej krajowego planu rozdziału uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgłoszonego przez Polskę zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

Na mocy art. 1 decyzji Komisji Europejskiej z dnia 11 grudnia 2009 r. dotyczącej krajowego planu rozdziału uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgłoszonego przez Polskę zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (dalej: decyzja KE)[1], odrzucony został KPRU zgłoszony przez Polskę w 2006 r., określający całkowity przydział uprawnień do emisji w wysokości 284, 6 mln rocznie na drugi okres rozliczeniowy (lata 2008-2012). Wskazana decyzja KE – co podkreślono w motywie drugim in fine jej uzasadnienia – została wydana w następstwie wyroku Sądu Pierwszej Instancji WE z dnia 23 września 2009 r. (dalej: wyrok SPI)[2] stwierdzającego nieważność decyzji Komisji Europejskiej C (2007) 1295 z dnia 26 marca 2007 r. dotyczącej KPRU na lata 2008-2012 zgłoszonego przez Polskę zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE.

Ponieważ w myśl art. 9 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE[3], KE może odrzucić KPRU zgłoszony przez Państwo Członkowskie ze względu na jego niezgodność z kryteriami zawartymi w załączniku III lub art. 10 dyrektywy, KE omawianą decyzją z dnia 11 grudnia 2009 r. odrzuciła polski KPRU z 2006 r. uznając, że narusza on kryteria 1, 2, 3, 5, 6 i 12 tego załącznika (pkt 28 uzasadnienia decyzji). Szczegóły w tym zakresie, KE przedstawiła w poszczególnych motywach uzasadnienia rzeczowej decyzji. Należy w tym miejscu wyraźnie podkreślić, że w przeciwieństwie do decyzji KE z dnia 26 marca 2007 r., Komisja decyzją z dnia 11 grudnia 2009 r. nie ustala całkowitego limitu uprawnień do emisji dla Polski na okres 2008-2012. Dążąc do prawidłowego wykonania wyroku SPI, Komisja skoncentrowała się na ocenie założeń i metodologii, na których opierał się polski KPRU z 2006 r., w kontekście kryteriów przewidzianych w załączniku III dyrektywy 2003/87/WE.

Jeżeli natomiast chodzi o konsekwencje, jakie wywołała decyzja KE, to warto przede wszystkim zwrócić uwagę na następujące zagadnienia:
- KPRU na lata 2008-2012 zgłoszony przez Polskę w 2006 r. określający całkowity przydział uprawnień na poziomie 284,6 mln rocznie został odrzucony;
- w punkcie 29 uzasadnienia decyzji KE wskazano, że „Polska powinna zgłosić Komisji nowy krajowy plan rozdziału bez zbędnych opóźnień”;
- KPRU na lata 2008-2012 przyjęty rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. pozostaje obecnie w mocy, bowiem decyzja KE nie wpływa bezpośrednio na jego obowiązywanie.

[1] Miejsce publikacji decyzji:  http://ec.europa.eu/environment/climat/emission/pdf/pl_decision_pl.pdf; decyzja jest dostępna także na stronie internetowej KASHUE w zakładce Prawo/Akty prawa wspólnotowego.
[2] Dz. U. UE, C 267 z 7 listopada 2009 r., str. 58; wyrok wraz z uzasadnieniem dostępny jest pod adresem: http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:62007A0183:PL:HTML.
[3] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE, Dz. U. L 275 z 25.10.2003, str. 32-46, Polskie wydanie specjalne Rozdział 15 Tom 7, str. 631-646; dyrektywa jest dostępna także na stronie internetowej KASHUE w zakładce Prawo/Akty prawa wspólnotowego.